The Definitive Guide to بیماری پارکینسون در نوجوانان

The Definitive Guide to بیماری پارکینسون در نوجوانان

Blog Article

درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه می‌توان از لودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژلین استفاده کرد.

مصرف چای سبز، خوردن سبزیجات محلی، مصرف مواد غذایی ارگانیک و ورزش از جمله مواردی هستند که آسیب های ناشی از استرس را کم می کنند.

ممکن است بتوان این وضعیت را به مراحل خفیف و متوسط و پیشرفته تقسیم کرد؛ اما هر مرحله می‌تواند مناطق خاکستری وسیعی داشته باشد.

برای برخی افراد که از پارکینسون رنج می برند ، دنبال کردن یک برنامه غذایی و رژیم مناسب می تواند در کنترل و پیشگیری از برخی عوامل موثر باشد.

عوامل محیطی : در صورتی که افراد در معرض آفت کش ها و علف کش ها قرار بگیرند خطر ابتلا به پارکینسون در این افراد بیشتر می باشد.

باقلا: این لوبیا سبز آهکی حاوی لوودوپا است، همان ماده ای که در برخی از داروهای پارکینسون استفاده می شود.

خلاصه این که، افراد مبتلا به بیماری پارکینسون باید استرس را از خود دور کنند. استرس و هیجان، خود یکی از دلایل بروز التهاب و آسیب های طولانی مدت در سراسر بدن می باشد.

امروزه برخی از روش‌های جدید برای کنترل علائم عبارت است از:

مراجعه به یک مددکار اجتماعی و صحبت با وی در خصوص تاثیر پارکینسون در آینده افراد

به گفته دکتر مونا حجازی ، بهترین متخصص مغز و اعصاب تهران ، هیچ تست خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. بهترین دکتر فوق تخصص مغز و اعصاب ( نورولوژیست ) که در زمینه مشکلات سیستم عصبی ، دوره دیده است ؛ بیماری پار کینسون را بر بیماری پارکینسون صادق آهنگران اساس تاریخچه پزشکی شما ، تشخیص داده ؛ علائم و نشانگان را بررسی کرده و آزمایش فیزیکی و نورولوژیکی را انجام می دهد.

واکنش ها و حرکات ماهیچه ها نیز بطور قابل توجهی کند می شوند.  زندگی به تنهایی می تواند ناامن و خطرناک باشد.

به همین دلیل کمک گرفتن از مشاور و تراپیست در این حوزه می تواند به آن ها کمک کند تا این مشکلات را حل کنند.

مینا گفت: ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۱ در ۱:۱۶ ب٫ظ مادربزرگ من، از طرف مادری، بیماری پارکینسون دارن. خود من هم آدم جوشی و استرسی هستم. همین الان هم تو مواقع استرس زا یا هیجانی دست هام و صدام میلرزه.

وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.